سومین روز ز شعبان چون برآمد خورشید / سومین شمس ولایت ز افق چهره گشودروز میلاد همایون حسین ابن علی است / باد بر خلق جهان مقدم پاکش مسعود . . .ولادت با سعادت امام حسین (ع) بر شما مبارکبقیه در ادامه مطلب.... شعبان و شد و پیک عشق از راه آمدعطر نفس بقیة الله آمدبا جلوه سجاد، ابوالفضل و حسینیک ماه و سه خورشید در این ماه آمدحلول ماه شعبان و فرخنده ایام اعیاد شعبانیه مبارک شاهی به دوصد عزت و اجلال آید / با شوکت و فر و جاه و اقبال آیدامروز حسین آید و فردا عباس / خورشید ز پیش و مه ز دنبال آید . . . سوم شعبان، ولادت فرخنده مهتر جوانان بهشت و آموزگار شهادتحضرت حسین بن علی علیه السلاممبارک و خجسته باد . . . حسین سلطان عشق،عباس ساقی عشق،زینب شاهد عشق و سجاد راوی عشق.کاروان عشق در راه است و خود “عشق”نیمه شعبان خواهد آمد…اعیاد شعبانیه مبارک برخیز که نور ازلی می آیدبر عالم ایجاد ، ولی می آیدمجموعه حُسن و عشق و ایثار و کرمیعنی که حسین بن علی می ‏آید . . .ولادت امام حسین(ع) بر شما مبارک میلاد گل رسول و زهرا و علی استزیرا که جهان خجسته زین نور جلی استما را دگر از روز جزا بیمی نیستچون بر دل ما عشق حسین ابن علی است میلاد خط سرخ عشق، سومین پرچم دار قله امامت و دیانتآقا اباعبدالله الحسین مبارک باد مژده ای دل که دگر سوم شعبان آمد / پیک شادی ز بر حضرت جانان آمدمژده ای دل که برای دل غمدیده ما / هدهد خوش خبر از نزد سلیمان آمد . . .ولادت امام حسین (ع) بر شما مبارک مژده ای دل خدای عشق رسیدشاهدان را لقای عشق رسیدجان به پایش کنید قربانیعاشقان خونبهای عشق رسید . . . حسین(ع)، یعنی تشنه ترین دریایی که ارادت دل های زخمی رابه ساحل عافیت می رساند.شکفتن جوانه حسین(ع) در بوستان ایمان مبارک باد . . . بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید / عطر فردوس هم آغوش صبا می آیدنوگل مصطفوی، زینت باغ علوی / مظهر پنج تن آل عبا می آید نام تو را دواى درد است حسینبى یاد تو بین که چهره زرد است حسینعشق تو مرا ز خویش بیگانه نمودبى عشق تو بین که سینه سرد است حسین ز گلزار نبی و بوستان حیدر و زهراگلی بشگفت با بوی خوش و با چهره ی زیباشنیدستی که با یک گل نمی گردد بهار؟ اماگلستان گشته از این گل، همه دنیا و ما فیهاولادت با سعادت امام حسین علیه السلام تهنیت باد. میلاد حسین(ع)، آهنگ بلوغ ملکوت است برای آوازهای جشن اهل آسمان سروشی دوش در گوشم، سرود این نغمه ی شیواکه بشگفت از گلستان محمد(ص) نوگلی زیبابشارت ای گنه کاران حسین آمد حسین آمدنثار مقدمش سرها، فدای جان او جان هاولادت امام حسین (ع) بر شما مبارک تا بال و پر عشق به جانم دادنددر وادی عاشقان مکانم دادندگفتم که کجاست کعبه‏ی اهل ولادر گاه حسین (ع) را نشانم دادند . . . میلاد حسین خون بهاى دین استاین عید، حیات شیعه را تضمین استامروز فرشتگان به هم مى ‏گوینداحیاگر آیین محمد این است . . . همین نه من شده‌ام ریزه‌خوار خوان حسینکه هست عالم ایجاد، میهمان حسینز آفتاب قیامت نباشدش باکیکسی که رفت دمی زیر سایبان حسین . . . ز گلزار نبی (ص) و بوستان حیدر و زهراگلی بشگفت با بوی خوش و با چهره ی زیباشنیدستی که با یک گل نمی گردد بهار؟ اماگلستان گشته از این گل، همه دنیا و ما فیها . . .ولادت امام حسین (ع) تبریک و تهنیت صفا گرفته دلم از صفای ثاراللهنوای مرغ دلم در نوای ثارللهزصبح روز ولادت نه صبح روز ازلپریده مرغ دلم در هوای ثارالله . . . میلاد خط سرخ عشق، سومین پرچم دار قله امامت و دیانتآقا اباعبدالله الحسین(ع)مبارک باد بوی گلهای بهشتی ز فضا می آیدعطر فردوس هم آغوش صبا می آیدنوگل مصطفوی، زینت باغ علویمظهر پنج تن آل عبا می آیدمیلاد مولای عالمین، اباعبدالله الحسین، مبارک خجسته باد آمدن سومین بهار ولایت و مبارک باد این طلوع سبز بی‏ پایان . . . حسین جان! ای ابر شعله ورِ هستیمیلادت بارش رحمتی است بر کویر خشکیده دل های ما.ولادت خجسته امام حسین(ع) مبارک باد دو ماه از دو افق در دو شب تجلّی کردیکی شهنشه دوران، یکی امیر سپاهشدو گوهر از دو صدف از دو بحر گشت نمایانیکی چراغ هدایت، یکی معین و گواهشیکی حسین و یکی ناصر حسین، ابوالفضلکه جان خویش به کربلا بداد به راهش آفتابی که چنین چهره تابان دارد / صد چو مه عاشق سرگشته و حیران داردپرچم سلطنت عشق برافراشت شهر / کز شرف خاک درش فخر به کیهان دارد . . . شاهی به دوصد عزت و اجلال آیدبا شوکت و فر و جاه و اقبال آیدامروز حسین آید و فردا عباسخورشید ز پیش و مه ز دنبال آید . . . امید است انکه حق بااین همه گمراهیم بخشدنفروغ معرفت ازعشق ثاراللهیم بخشدگنهکارم ولی دیوانه عشق حسینم منخدا شاید گناهم را به خاطرخواهیم بخشد . . . امشب زمین و آسمان گردیده پر شور و شعفامشب تمام عرشیان بهر زیارت بسته صفامشب که عیدی میدهد بر عاشقان شاه نجفامشب تو هم مستی کن و دل را بری کن از اسفزیرا به دنیا آمده مظهر عزت و شرفمیلاد نور عالمین، امام حسین(ع) مبارک در سوم شعبان که همه لطف و صفاستمیلاد پر افتخار شاه شهداستدر حیرتم از این که بُوَد وقت سروریا موسم سوز و گریه و شور و نواست حسین ای سلاله پاکان، حسین ای عصاره قرآندیده ی بشریت روشن که در طلوع ماه شعبان ، خورشید جمالت را به نظاره می‏ایستند جعد مشکین طره عنبر گشا دارد حسین / حُسن یکتا را ببین زلف دو تا دارد حسینشورش امکان اگر طرح محیط دهر ریخت / بر دو عالم سایه بال هما دارد حسین . . .